İslam Felsefesi'nde Sembolik Hikayeler 1

“Ey hakikat erleri! Yılanın kabuğundan çıktığı gibi siz de kabuğunuzdan çıkın. Ayak seslerini kimsenin işitmediği solucan gibi yürüyün. Benzeyişle akrebe benzeyin; çünkü sizin esenliğiniz hep arkanızı sağlama almanızdadır. Zaten şeytan da insana ancak arkasından sokulur. Hoşça yaşamak için (hayatın) zehrini için, diri kalmak için ölümü sevin. Belli bir yuva tutmadan hep uçun. Çünkü kuşları hep yuvalarında avlarlar. Uçacak kanadınız yoksa, hiç değilse yer değiştirmek için yerlerde sürünün...”