Yavru Güvercinler

Biri balkonun açık duran kapısından içeri girmişti. Diğeri sağa sola uçup duruyordu. Evin içinde beş on dakika süren bir kovalamacadan sonra yavrunun birini yakaladı. Yakalanan yavru, biraz sonra olacakların endişesi içerisindeydi sanki... Minik kalbi korkuyla küt küt atıyordu. Adam yavrunun gözlerinin içine bakarak: -Seni gidi haylaz seni, beni yorarsın ha! Besbelli, sen kardeşinin yiyeceklerini de yemişsin. Minik kuş, diğer yavrudan daha iri görünüyordu. -Senin uçma zamanın gelmedi mi? Bana kalırsa tembelliğinden uçmuyorsun. Hazır lokma yok artık, uçacak ekmeğini kendin kazanacaksın. Yavruyu uçması için balkondan atmak üzereyken karısı geldi aklına: -Aman hayatım, güvercinlere iyi bak. Sabah, akşam önlerine yem ve su koymayı unutma. Dikkat et de balkondan düşmesinler. Düşerlerse kedilere, köpeklere yem olurlar.