Yalnızlığın Do Minör Konçertosu

Seni seviyorum, sensiz geçen her saniye bir çivi ekliyor yatağıma. Yastığımda Üçüncü Dünya Savaşı var. Gitme!.. Yanımda kal, gitme n'olur!.. Sen, ben sonra ikimiz ve diğerleri yokluğun bir nevi soykırım, iç organlarım paramparça. N'olur gitme!... Sanılanın aksine insan en çok bir karşı cinsiyle beraberken yalnızlık çeker. O da bu yalnızlığın peşindeydi uzun ve sarışın bir yalnızlık. Hiçbir kalp kırıklığı unutulmasın diye hepsi için bir şeyler yazıldı, çizildi, gereği düşünüldü. Kitaplığım öldürüldü. Ama kitaplar farkında değil tutuklandıklarının. Yastayım, bütün ana haber bültenlerine ağladım bu gece. Yürüyordu sonra bir vapurun gürültüsünde gözden kayboldu, oysa hiç vapur geçmezdi bu şehirden.