Vadideki Zambak

Evet, o burada oturuyordu. Duygularım beni yanıltmamıştı. Çorak bir tepenin altında gördüğüm ilk şato onun barınağıydı. Ceviz altında oturduğum zaman, şatonun kaplaması ve pencerelerinin camları öğle güneşiyle parıldamaktaydı. Bağlarında bir zerdali ağacının altında gördüğüm beyaz nokta da onun perkal eteğinden başka bir şey değildi. Henüz bir şey bilmediğiniz hâlde anlamışsınızdır herhalde; bu Vadinin Zambağı'ydı o. Bu vadide çiçeklerini gökyüzü için veriyor ve erdemlerinin kokusuyla dolduruyordu orayı. Güneşin altında iki yeşil tepe arasında akan bu uzun su şeridiyle, bu vadiyi süsleyen sıra sıra kavaklarla, bağlar arasında uzanıp giden meşe korularıyla, uzaklara kaçan gölgeli ufuklarla yaşamaya başladığını görüyordum.