Tutsak Gelinciklerin Çığlığı

“Kayboluyorlar birer birer
Yırtılan şafağa mahcup yıldızlar
Şatafatlı vitrin lambaları sönük kederden
Sokaklar yıldız gülleri açıyor
Arnavut kaldırımlarının soluk aldığı yerden

Her gün biraz daha azalıyorum
Suyun sinsi dokunuşlarıyla
Tükenen sabun kirtiği gibi

Bir yerlerde okumuştu
Dokunma diyordu suya ve sabuna
Kirlendi yedi iklim dört mevsim
Peki nasıl paklanacak o zaman kirlenen dünya
Dokunacağım elbette suya sabuna
Çünkü ihtiyacı var dünyanın buna”