Özgürce

Şiirlerini okuduğumda onun "gecelerin ve hecelerin şairi" olduğuna karar verdim... Hece vezniyle yazıyor, sık sık geceyi terennüm ediyor... Gecelerin ilhamı boldur ve Özgür Çoban gecelerden bol bol beslenmiş bir şair... Ele aldığı konuyu gergefte dokur gibi dokuyan, Türkçe'mizi yerli yerinde kullanan Çoban, hecenin ustasıdır. Amma klasik benzetmelerden sıyrılırsa kendi zirvesini tamamlar. "Ay parçası, körpe kuzu, zülfü perişan, kaşları keman" gibi benzetmeler yerine daha orjinal, daha çarpıcı benzetmelere yer vermesinde çok büyük fayda var... "Pınar güzel görsün, sen de pınar gör" mısrası ve şu dörtlüğü ne güzel yerli yerine oturmuş:
Yirmi yedi yılın sır-namesidir bu / Aşkın kalp atışı, ayak sesidir bu / Güzeller güzeli bir körpe kuzuyla / Bir özgür çobanın hikayesidir bu.
Divan edebiyatımızda ve rubailerde sık sık kullanılan "mey" ve "meyhane" maalesef halk edebiyatında sırıtmaktadır... Bilhassa bunlara dikkat ederse, şiiri kıvamına oturur kanaatindeyim. Her şeye rağmen Özgür Çoban'ın Türk halk şiiri için bir kazanç olduğunu, zamanla pişeceğini ve okuyanı doyuracağını, adını etrafa duyuracağını söyleyebilirim... Şiirin ötesi yoktur, nereye kadar gidebilirsen gidersin. Kısmet, deriz bunun adına...
İnşallah, Çoban hürriyeti şairimizin ufkunu genişletecektir. Tebrik ediyorum.
Abdurrahim KARAKOÇ