Nursi'den Arabi'ye İki Şehrin Yolcusu

Bu satırların yazarı kendisine, insanın ne olduğunu, kendisinin kim olduğunu öğreten, toprağında bir bitki gibi büyüten, kırık kanatlarını iyileştiren ve şaşkın gözlerle bakarken uçabileceğini telkin eden Üstad'ı Bediüzzaman'ın ülkesinden, onun sevk ve işareti olarak telakki ettiği bir yolculuğa, "gelenek okumaları" yapmaya koyuldu.
Geçmişe yolculuğu, ilk olarak Üstadının 'Ulum-u İslamiyenin Mucizesi' diye tavsif ettiği Şeyh-i Ekber Muhyiddin İbnül Arabi'nin ülkesine oldu.
Üstadının adını alarak kapıyı tıklattı ve içeri girmek için izin istedi; buyur edildi, ikrama mazhar oldu, çok güzellikler müşahede etti, çok meyveleri tattı.
Bazı hediyeleri de sepetine koydu, getirdi.
Bu kitapta yazılı olanlar bu sepetteki meyvelerdir.
"Bir bahçenin tüm meyveleri toplanmaz, ama topladığımız kadarı bize yeter."