Kitaplarımı İstiyorum

İsmail o an, bir dev gibi; sanki, 12 Eylül despotizminin kanlı gömleği giydirilmiş bir maketi, ense kısmından yakalayıp kaldırmış, ibret-i âlem olsun diye herkese göstermiş, sonra da elini gevşeterek yere bırakmıştı.

O denli güçlü, heybetli ve yüce bir görünüme sahipti.

Yengi onundu.

Son bir kez daha haykırdı, salon çınladı:

“Kitaplarımı istiyorum!

Benim çocuklarıma bırakabileceğim tek servetim kütüphanemdir.

Kitaplarım benim onurumdur.

Kitaplarımı geri verin!”

Mahkeme kitaplarını geri vermedi, ama oturuma ara vermek zorunda kaldı.