Karmat ile Arbatan

en büyük dağın en büyük fırtınasındaen büyük fırtınanın en büyük dağıyüzlerden çalınmış gülücüklerigülücüksüz yüzlerde arayanen dalgalı denizdeen yalnız kulaçların çığlığıaradıkça kaybolanın peşindekendi postuna kendi resmini çizenve ol menzil içinyar yoluna baş koyanayrılığın obası göçmüş akşamıyalnız başına aramanın bedeliyalnız başına ölmektirve en büyük öğretmen yaşamve en büyük okul emekyolların birleştiği yerdeacı çekenleri de birleştirecektir vardım ki yüzsüz bir gülücükgülücüksüz bir yüz gibi durur altın kafeslerdevardım ki gülücüksüz bir yüzhasretinden kurur yüzsüz bir gülücüktegözyaşıyla dönen değirmenlerdekızıl gülleri öğütür çarklarsoldukça yaşamı emzirenlerin yüzüyaşamı emenlerin yüzündehırsızlık elmaları gibi parlar