İstanbul Aşk ve Gözyaşı

Derdimin dermanı olamaz eller
İncitir yaramı soramaz eller
Beni ondan başka anlamaz eller
Gönlüme yarayı yaranı getir
Beni mecnun eden Leyla yı getir

O gitti ya asla yeri dolmadı
Başka çiçeklerde bala konmadı
Bende satılacak bir şey kalmadı
Bana beni benden çalanı getir

Çok narindir taşıyamaz her gönül
Tamiri yok kırıldı mı bunu bil
Öyle dikenli ki açmaz başka gül
Yüreğimi tutsak olanı getir

Hüzünlü bir türkü mırıldar gibi
Kanundan dökülen tınılar gibi
Boynuma dolanan bir yılan gibi
Bu aşka müptela kılanı getir

Usandıran candan geçiren serden
Gönül sarayımda kapandı perdem
Gönlümde kanayan sızlayan her dem
Otağımı talan edeni getir

Çıkamıyom kapılmışım ağlara
Vurmuşum başımı ıssız dağlara
Kanamam asmalı güllü bağlara
Ocağıma incir dikeni getir.