Gülşen

Yel değil bu neyin soluğu ateş
Yok olsun her kimde yoksa bu ateş

Kalem yazmak için öne atladı
İş aşka gelince kalem çatladı

Akıl eşek gibi çamura battı
Aşkı aşıklığı da aşk anlattı

Söz birden Şemseddin'e gelip çatı
Dördüncü kat göğün güneşi battı

Cevrinde öyle tatlılık var senin
Anlamaya gücü yetmez kimsenin

Söze sığmaz güzelliği teninin
İki alem aksidir bir beninin

Gizlense ne hoş olur yarin gizi
Sen de gel hikayeden dinle bizi

Ne hoş olur sırları dilberlerin
Söylenince sohbetinde ellerin

Ey kardeşim sen tümden düşüncesin
Gerisi deri kemik elbisesin

Gülse düşüncen Gülşen gül bahçesi
Dikense külhanda odun destesi

Bir suret gördün kesildin tercüman
Ne dediğin bilmez bir papağan

Olgunun halinden anlamaz hiç ham
Öyleyse söz kısa olsun vesselam