Düş Salıncakları

Çok sıkılmıştım o zamanlar. Bakıp duruyor, bir yol arıyordum
kendime. Şiiri gördüm. Bir merhabamız vardı elbette.
Şöyle bir aralayım dedim kapısını.
Bir de ne göreyim: koskoca bir oyun dünyası.
Ah! çocukluğum dedim. Ama arada bir fark vardı;
ağaç sözcüktü burada, kuş sözcük, güneş sözcük,
ay sözcük, aşk ve hüzün... "ben" bile sözcüktüm.
Olsun dedim ben de hayal kurarım.
Biraz şaşkın, biraz çegingen ilk adımımı attım.

Siz de gelin, çatıda boş bir oda var ve tamamıyla size ait.
Ama unutmayın sözcükler ortak.

İster şiirden yaşamlar kurun kendinize
İster yaşamı şiirleştirin
Karar sizin.