Diwarname

Helbestên Reşo Ronahî, nêviyê pir li Xerîbiyê û li Stenbolê hatine nivîsandin. Ji ber bandora karê wî hinekî jî rewşa zarokên bê dê û bav û nêrîna civakê li wan di helbestên wî de xwe daye der.
Reşo Ronahî di dawiya salên 1980'yî de li Licê ya navçeya Amedê hatiye dinyayê. Dibistana seretayî û lîseyê li Amedê, zanîngehê li bajarê Aydinê kuta kir. Sê salan di saziyên dewletê de li ser rehabîlîtekirina zarokên kuçeyan xebitî. Piştî wan sê salan dev ji karmendiyê berda û vegeriya Amedê. Niha li Amedê, li ser trawma û rehabîlîtasyonê dixebite.
Û gav dihat
Xwarin dihat ber devê me
Şîvên me kînên tehmsarkî
Şîvên me dexesiyên tehmsarkî
Şîvên me bindestiyên tehmsarkî
Û şîvên me binpêbûyînên tehmsarkî
Em bi wan şîvan mezin bûn
Em bi wan şîvan har û hêc bûn
Me xwar û nekir der
Lê niha di vê xortaniyê de
Bi ulqeulq
Di dev û pozên me re
Di çavên me re tên der
(...)