%35
An'la Aylin Yıldırım Eskinazi
Teknik Bilgiler
Stok Kodu
9786056979316
Boyut
13.50x21.50
Sayfa Sayısı
280
Basım Yeri
İstanbul
Baskı
1
Basım Tarihi
2020-02
Kapak Türü
Ciltsiz
Kağıt Türü
2. Hamur
Dili
Türkçe
9786056979316
820179
An'la
An'la
19.50

“Aşmak” değil, “kabul etme”yi öğrendiğimizde hakkını vererek yaşamaya başlıyoruz. Kabul etmek, duyguların, kendiliğin, tüm “var oluşun” kabulü demektir. επιμέλεια (epiméleia), yani başta kendi varlığın (varoluşun) olmak üzere herkese ve her şeye ihtimam (özen) gösterme. En çok unuttuğumuz, ne çok unuttuğumuz şey… İşte elinizdeki kitap bize bunu hatırlatıyor: επιμέλεια (epiméleia), yani ihtimam (özen) gösterme. Kâh Şiir'le kâh İzmir'le önce kendimizi hayatın gidişatına bırakıyor, sonra durup düşünüyor, kendimizi aramaya koyuluyor, bulduğumuz yerde kendimize sıkı sıkı sarılıyor ve “var oluşmanın” içine kendi elimizden tutarak giriyoruz. Bize yolculuğumuzu hatırlatan iki kadın…

İzmir bi' yerde, “Anlata anlata bir gün gerçekten konu anlamını yitiriveriyor, kibrit gibi sönüveriyor.” diyor ya, acılar, kırgınlıklar ve kızgınlıklar için kesinlikle öyle. Ancak iş anlatılara, özellikle de “kadın anlatılarına” gelince kesinlikle böyle değil, bizatihi olmasın da zati. Kadın anlatıları “anlata anlata çoğalıyor, anlam kazanıyor, başka anlamlarla ortaklaşıyor; bir yıldız gibi ışımaya devam ediyor.”

Çoğalması, paylaşılması, çoğaltılması dileğiyle, Mesta'da Şiir ve İzmir'le buluşmak üzere yola çıkıyoruz…

  • Açıklama
    • “Aşmak” değil, “kabul etme”yi öğrendiğimizde hakkını vererek yaşamaya başlıyoruz. Kabul etmek, duyguların, kendiliğin, tüm “var oluşun” kabulü demektir. επιμέλεια (epiméleia), yani başta kendi varlığın (varoluşun) olmak üzere herkese ve her şeye ihtimam (özen) gösterme. En çok unuttuğumuz, ne çok unuttuğumuz şey… İşte elinizdeki kitap bize bunu hatırlatıyor: επιμέλεια (epiméleia), yani ihtimam (özen) gösterme. Kâh Şiir'le kâh İzmir'le önce kendimizi hayatın gidişatına bırakıyor, sonra durup düşünüyor, kendimizi aramaya koyuluyor, bulduğumuz yerde kendimize sıkı sıkı sarılıyor ve “var oluşmanın” içine kendi elimizden tutarak giriyoruz. Bize yolculuğumuzu hatırlatan iki kadın…

      İzmir bi' yerde, “Anlata anlata bir gün gerçekten konu anlamını yitiriveriyor, kibrit gibi sönüveriyor.” diyor ya, acılar, kırgınlıklar ve kızgınlıklar için kesinlikle öyle. Ancak iş anlatılara, özellikle de “kadın anlatılarına” gelince kesinlikle böyle değil, bizatihi olmasın da zati. Kadın anlatıları “anlata anlata çoğalıyor, anlam kazanıyor, başka anlamlarla ortaklaşıyor; bir yıldız gibi ışımaya devam ediyor.”

      Çoğalması, paylaşılması, çoğaltılması dileğiyle, Mesta'da Şiir ve İzmir'le buluşmak üzere yola çıkıyoruz…

  • Yorumlar
    • Yorum yaz
      Bu kitaba henüz kimse yorum yapmamıştır.
Kapat