İstasyon_{Avrupa Öyküleri}

Aslında hayat bir istasyon. Bu dünyada bir yolcu olduğunu, bir gün yolun sonunun geleceğini unutmamalı insan. Diyor kitaptaki bir kahraman. Bu istasyonda kimisi yetişiyor trene, kimisi yetişemiyor; kimisi de yanlış trenlere binip hiç bilmediği, istemediği yerlere gidiyor. Bazen kaçan sadece bir tren değildir. Bir trenle birlikte neler kaçıyor, neler! Bunu hayatında hiç tren kaçırmayanlar bilemez; bunu en iyi, treni baştan kaçırmış olanlar bilir. Bazen da çok şey kazandığını zannederken her şeyini kaybediyor insan veya kaybettiğini zannederken kazançları kayıplarından fazla kaldığı yerden başlayabilmeli insan; ve başlamak isteyen için, geç sayılmaz hiçbir zaman.