Dizilge

Eskitmek gerekir hayatı
dipteki tortuyu duman tadında sindirmek için
Sözler sandıktadır,
tozunu ipeksi alırsan parıldar Kaşıkçı gibi sonsuzluğa
Bundandır işçiliğim, hamallığım parlayan dizelere
aydınlığımda fener gerekmez onların ışığında
Yaşam öyküm o zaman başlar sırsız, sınırsız ve çelişimsiz
dinlenmem gerekmez en ağır yokluğumda
Doğayı dinlemek ruhsuz bedenle
o kadar soğuk ki...
Tartımsız ikiziyim ses baharının
varsınlar duymasınlar beni...