Cehennemlik

Mevsim kış. Hava kapanık. Ağır, sıkıntılı, alçak, esmer bulutlar ara sıra hafifçe titreyen sünger dolgunluğu ile sızıyor. Ortalığa pülverizatörden saçılır gibi ince bir nem dökülüyor. Sinirli insanları kalp sıkıntısından bitiren kapanık bir gün.

Hasan Ferruh Efendi (...) köyündeki yalısının denize bakan bir odasında, kendi isteği ile kapandığı mahbesinde oturuyor.

Bu odaya ilk defa giren bir adam burasını bir eczane sanır ve pek de yanılmış olmaz. Burada çeşit ve miktarca şöyle böyle eczaneler ile boy ölçüşecek kadar ilaç vardır.

Yalı sahibi, korkunç bir “ipokondiriye”, yani “merak hastalıği'na uğrayalıdan beri okumaktan bir tat alamaz olmuş, koca kütüphanesini boşaltıp rafları baştan başa ecza şişeleri, kavanozları, kutuları ile dol-durmuştu. Bundan başka, oturduğu sedirin yanlarındaki iki büyük etajer de yine öyle birer ilaç sergisi halinde idi. Yalnız yanı başında çeşitli hastalıklar konusunda Türkçe'de bulabildiği sekiz on kitap dizili dururdu. Ara sıra bunlardan beş on satırını okur; rastladığı hastalık belirtilerinin hepsini kendi vücudunda duyup, merak halecanlarına düşerek kitabı elinden atar, baygınlıklar geçirir.