Beş Şehir On Bir Ev

Yeşil Irmak üzerine tipik Amasya yalı evlerinin silueti düşerken, arka sokaktan tren dumanını savurarak geçip gider, üçüncü evimizin önünden. Biraz yüksekçe set üstünden siren sesiyle mahallenin bitişinde tünele girer ve gözden kaybolur kara tren. Mahallenin bütün çocukları trene el sallar. Trenden gazete, portakal, çikolata atan yolcular camdan selamlar çocukları... O tren yolu boyunca setin dibi dut ağaçlarıyla bezelidir. Çocuklar tırmanıp zevkle olgun dutları yerler. trenin düdüğü duyulunca patır patır atlarlar ağaçtan, sıralanırlar. Bazen marşandiz geçer çocuklar bozulurlar. Bu mahallenin girişinde alt geçit vardır yayalar için. Tren üstten geçer, mahallenin sonu kapalıdır. Ve set üstünde tren tüneli vardır. Bu tüneli görmek için gittiğimizde bir hayli uzun olduğunu gördük. Öte mahalleye ancak bu tren tünelinden geçilerek gidiliyor. O mahalle fakir, dış mahalle.