Son Arapgirli: Varsen Oruncakcıel (İngilizce) Varsen Oruncakcıel Mayda
Teknik Bilgiler
Stok Kodu
9789756158210
Boyut
13.50x20.00
Sayfa Sayısı
108
Basım Yeri
İstanbul
Baskı
1
Basım Tarihi
2011-11
Kapak Türü
Ciltsiz
Kağıt Türü
1. Hamur
Dili
İngilizce

Son Arapgirli: Varsen OruncakcielThe Last Remaining Arapgi

28,00TL
Satışta değil
9789756158210
496277
Son Arapgirli: Varsen Oruncakciel
Son Arapgirli: Varsen Oruncakciel The Last Remaining Arapgi
28.00

1914 doğumlu Varsen Oruncakcıel “Ben son Arapgirliyim” diye söze başladığında bizi sağlam hafızasıyla şaşırtırken, bizzat tanık olduğu yaşanmışlıkların yanı sıra, babasından edindiği bilgileri de bir bir sıralıyor. Bizi zaman tünelinden geçirerek yaklaşık yüzyıl öncenin Arapgir'ine, halkının büyük kısmını Ermenilerin oluşturduğu, Mikael Efendilerin, Aslanyan Krikor Ağaların başlarında fesleriyle at üstünde gezindiği bu Anadolu kasabasına ve daha sonra yerleştiği Malatya'ya götürüyor.

Varsen Oruncakcıel, who was born in 1914 and introduced herself by saying, “I am the last Arapgirtsi”, what amazes us is the clarity of her memory. Not only does she recount the events she herself experienced, but also provides us with information her father passed on to her. She takes us through a time tunnel to Arapgir of a century ago, to the predominantly Armenian town where people like Mikael Efendi and Aslanyan Krikor Agha strolled about on horseback wearing fezes, and to Malatya, where she latter settled.

  • Açıklama
    • 1914 doğumlu Varsen Oruncakcıel “Ben son Arapgirliyim” diye söze başladığında bizi sağlam hafızasıyla şaşırtırken, bizzat tanık olduğu yaşanmışlıkların yanı sıra, babasından edindiği bilgileri de bir bir sıralıyor. Bizi zaman tünelinden geçirerek yaklaşık yüzyıl öncenin Arapgir'ine, halkının büyük kısmını Ermenilerin oluşturduğu, Mikael Efendilerin, Aslanyan Krikor Ağaların başlarında fesleriyle at üstünde gezindiği bu Anadolu kasabasına ve daha sonra yerleştiği Malatya'ya götürüyor.

      Varsen Oruncakcıel, who was born in 1914 and introduced herself by saying, “I am the last Arapgirtsi”, what amazes us is the clarity of her memory. Not only does she recount the events she herself experienced, but also provides us with information her father passed on to her. She takes us through a time tunnel to Arapgir of a century ago, to the predominantly Armenian town where people like Mikael Efendi and Aslanyan Krikor Agha strolled about on horseback wearing fezes, and to Malatya, where she latter settled.

  • Yorumlar
    • Yorum yaz
      Bu kitaba henüz kimse yorum yapmamıştır.
Kapat