Küçük Misafirlerime O'nu Anlattım

Çocuklarının bir sohbetine tesadüfen kulak misafiri olduğu gün anlatmıştı bir dostuna olanları. Içindeki ateşi bilen dostu "yaz" dedi. O gün söz dinledi. Kaleme aldı o saf, çocukça, ama bir o kadar da hakikat olan sohbetleri. Böylece başladı küçük misafirleriyle yaşadıklarını yazma hikayesi.

Küçük misafirlerinin sorularına, korkularına, kızgınlıklarına verdiği cevaplarda, bütün yollar O'na çıkıyordu. O da O'nu anlattı onlara. Yaşadıklarına denk düşen her güzel ismini de ekledi sözlerine. Belki çoğunu unutacaklardı; olsun, unutsunlardı. Arzu ettiği, kelamın değil, ifade ettiği hakikatin kalmasıydı zihinlerinde. Hayat yolculuklarında önlerine ışık, yanlarına azık olacaktı her bir ismin anlattığı.