%30
Elif Gibi Sevmek - Nefes Hikmet Anıl Öztekin
Teknik Bilgiler
Stok Kodu
9786053117520
Boyut
13.50x21.50
Sayfa Sayısı
200
Basım Yeri
İstanbul
Baskı
35
Basım Tarihi
2021-11
Kapak Türü
Ciltsiz
Kağıt Türü
2. Hamur
Dili
Türkçe

Elif Gibi Sevmek - Nefes

44,00TL
30,80TL
%30
Satışta değil
9786053117520
822404
Elif Gibi Sevmek - Nefes
Elif Gibi Sevmek - Nefes
30.80

“Bir insan nasıl anlar âşık olduğunu?” diye sordum bir gün dedeme.

“Nefesini tut...” dedi gülümseyerek.

“Anlamadım...” dedim. “Nefesimi mi tutayım?”

“Evet...” dedi. “Öylece tut ve bekle.”

Dediğini yaptım. Dayanabildiğim kadar soluksuz bıraktım kendimi. Saate bakmayı akıl edememiştim ama sanırım otuz saniye sonra iyice zorlanmaya başladım.

Tam pes ediyordum ki, eliyle kapadı ağzımı ve burnumu. Neye uğradığımı şaşırdım. Ölecek gibiydim artık...

Yüzüm kızarıyor, gözlerim doluyordu. Dayanılmaz bir hal almıştı nefessizlik...

Sonunda çekti elini yüzümden. Derin derin solumaya başladım can havliyle. Bana bunu neden yaptığını anlayamıyordum bir türlü. Gözlerinin içine baktım soran bakışlarla.

“Bunu bana neden yaptın dede?” dedim.

“En çok neye ihtiyacın vardı az önce?” diye sordu sakin bir tavırla.

“Tabii ki nefes almaya...” dedim.

“Peki, ne kadar ihtiyacın vardı?”

“Biraz daha nefessiz kalsaydım ölecektim.”

Ancak bu yaşıma gelince ne demek istediğini anladığım bir cevap verdi dedem:

“İşte bir gün birine nefes kadar ihtiyacın olursa ona âşık olduğunu anlayacaksın evlat.”

  • Açıklama
    • “Bir insan nasıl anlar âşık olduğunu?” diye sordum bir gün dedeme.

      “Nefesini tut...” dedi gülümseyerek.

      “Anlamadım...” dedim. “Nefesimi mi tutayım?”

      “Evet...” dedi. “Öylece tut ve bekle.”

      Dediğini yaptım. Dayanabildiğim kadar soluksuz bıraktım kendimi. Saate bakmayı akıl edememiştim ama sanırım otuz saniye sonra iyice zorlanmaya başladım.

      Tam pes ediyordum ki, eliyle kapadı ağzımı ve burnumu. Neye uğradığımı şaşırdım. Ölecek gibiydim artık...

      Yüzüm kızarıyor, gözlerim doluyordu. Dayanılmaz bir hal almıştı nefessizlik...

      Sonunda çekti elini yüzümden. Derin derin solumaya başladım can havliyle. Bana bunu neden yaptığını anlayamıyordum bir türlü. Gözlerinin içine baktım soran bakışlarla.

      “Bunu bana neden yaptın dede?” dedim.

      “En çok neye ihtiyacın vardı az önce?” diye sordu sakin bir tavırla.

      “Tabii ki nefes almaya...” dedim.

      “Peki, ne kadar ihtiyacın vardı?”

      “Biraz daha nefessiz kalsaydım ölecektim.”

      Ancak bu yaşıma gelince ne demek istediğini anladığım bir cevap verdi dedem:

      “İşte bir gün birine nefes kadar ihtiyacın olursa ona âşık olduğunu anlayacaksın evlat.”

  • Yorumlar
    • Yorum yaz
      Bu kitaba henüz kimse yorum yapmamıştır.
Kapat