Dil, Tarih ve İnsan

Dil, insan varlığımızın başlangıc noktasını oluşturmaktadır. Tarih ise, ‘şimdi’ ve ‘burada’ bulunmayanları, ‘şimdi’ye ve ‘buraya’, başka bir deyişle, içinde yaşadığımız zaman ve mekân dilimine getirebilme imkânıdır. Bu imkân yalnız insana tanınmıştır; insana bu gücü veren ise dil dediğimiz saymacalar sistemidir. İnsanın tabii varlığına tarihi katan, ‘kişi’yi ‘insan’ yapan odur.
İşte ‘ana dili’ veya ‘ilk dil’ dediğimiz olgunun önemi de buradadır. İnsanın ilk öğrendiği dil, onun insan kimliğinin veya tarihî kimliğinin temelidir. Sonradan öğrenilenler hep bu temel üzerinde biçimlenir. Kısacası diller, insanların tarihî ve millî kimliklerinin doğduğu yerlerdir. Kişilerin insan tarafları yani tarihî ve millî kimlikleri bu ilk yurtlarda gelişir.